Διάλεξη για τις ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1950 - 1974) από τον κ. ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΛΩΝΑ, καθηγητή στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Το πρόγραμμα των διαλέξεων που οργανώνει η Σχολή Αρχιτεκτόνων μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού της Προγράμματος συνεχίζεται με ενδιαφέρον.
Την Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου, ώρα 18.00 στα Γαλάζια Αμφιθέατρα (Πολυτεχνειούπολη) θα πραγματοποιηθεί διάλεξη ανοικτή στο κοινό από τον κ. Βασίλη Κολώνα, καθηγητή στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου θεσσαλίας αναφέρεται στον Τουρισμό, Πολιτισμό και Μεσογειακό Χώρο, που αποτελεί τη Α' κατεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος της Σχολής. Θέμα της διάλεξης:
Τουριστικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα (1950-1
Ο ΕΟΤ κτίζει από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 μια σειρά σύγχρονων και λειτουργικών ξενοδοχείων, τα γνωστά ΞΕΝΙΑ, μονάδες μικρής συνήθως δυναμικότητας με υψηλό βαθμό εξυπηρετήσεων. Το 1960 αρχίζει το 1ο πενταετές πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης της χώρας. Βασικές αρχές του η ανάδειξη όχι μόνο των μνημείων της χώρας, αλλά και του φυσικού τοπίου, η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού (Πλαζ, σπορ, κρουαζιέρες), η τουριστική ανάπτυξη νέων περιοχών στην ηπειρωτική χώρα κυρίως, ενώ απευθύνεται πλέον, όχι μόνο στα υψηλά, αλλά και στα μεσαία κοινωνικά στρώματα.
Η Ελλάδα αρχίζει να προβάλλεται στο εξωτερικό με αφίσσες και διαφημιστικά φυλλάδια επώνυμων καλλιτεχνών. Οι ξένοι ανακαλύπτουν την αθωότητα του ελληνικού καλοκαιριού και οι κινηματογραφικές παραγωγές που γυρίζονται στην Ελλάδα λειτουργούν ως διεθνές διαβατήριο για τον Ελληνικό Τουρισμό.
Τα κρατικά Ξενία, τα τουριστικά περίπτερα, τα μοτέλ, οι οργανωμένες παραλίες και τα camping του ΕΟΤ, οι εγκαταστάσεις του Αστέρα, οι παραθεριστικοί οικισμοί κι οι λουτροπόλεις αποτελούν -μαζί με την πληθώρα των εγκαταστάσεων που οφείλονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία- αποτέλεσαν το αντικείμενο έρευνας που ολοκληρώθηκε το 2012 με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ι.Κωστόπουλου και του ΥΠΠΟ.
Βασίλης Κολώνας
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και τελείωσε τις σπουδές του στο Tμήμα Aρχιτεκτόνων του AΠΘ. Συνέχισε τις σπουδές του στους τομείς της Συντήρησης Mνημείων, της Iστορίας της Tέχνης και της Mουσειολογίας στο Παρίσι, όπου, παράλληλα, εργάστηκε στη Γαλλική Aκαδημία Aρχιτεκτονικής. Aπό το 1992 είναι Διδάκτωρ του Tμήματος Aρχιτεκτόνων του AΠΘ και από το 2002 καθηγητής στο Tμήμα Aρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Kύριος άξονας των δραστηριοτήτων του είναι η μελέτη και η έρευνα της Iστορίας της αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ού αιώνα στην Eλλάδα και τις χώρες της Ανατολικής Mεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.
Eχει συμμετάσχει ως βασικός υπέυθυνος σε επιστημονικά προγράμματα στην Eλλάδα και το εξωτερικό, ενώ μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα βιβλία και περιοδικά. Είναι συγγραφέας δέκα μονογραφιών